Kapana Kısılmak

Konu: Kapana Kısılmak Ptsi Mayıs 11, 2009 6:48 pm

Linette aşırı bir miskinlik hissi içinde uyanmıştı, etrafına bakındı. Buğulu gözlerinden görebildiği kadarıyla etrafta kimseler kalmamıştı, biraz ilerledi. Dua salonuna gittiğinde, çabucak duvardaki saate baktı, gözleri şokla açıldı. ‘ Ne? Saat bir mi oldu? Uyuyakalmış olmalıyım. ‘ Şaşırmıştı, gözlerini tekrar ovuşturdu, ayılabilmeyi ümit ediyordu. '' Eyvah '' ,diye yakındı. '' Beni boşuna beklediler, yemek davetini de kaçırdım. '' Kapılar kilitliydi, açmaya çalıştı ama boşuna. Onun için bile zordu, kapılar gece baskın yapan vampir çeteleri için kat kat zincirli tutuluyordu. İçerde kalmıştı, geceyi burada geçirmek zorunda kalıyordu böylece. ‘ Aman ne hoş ! ‘ Uyumayı düşündü, zaten günün yarısı günah çıkarma kabininde uyuyarak geçirmişti, bu ne konik bir düşünceydi böyle! Öğlen buraya geldiğini anımsadı, yemekten hemen sonra. Son olaylar yüzünden kiliseye gelmiş, ve günah çıkarmak istemişti, bu çoğu zaman ona kendini iyi hissettiriyordu. Ama uyumak, uyuyakalmak mı? Bu gerçekten garipti, Linette için bile. Yapabileceği bir şeyler aradı, yarım saati tanrının evindeki Meryem resimlerini inceleyerek geçirdikten sonra, açlık kendini hissettirdi. Bir şeyler aradı, ama bulamadı işte, koltuklardan birine gidip uzandı. Daha sabaha saatler vardı. Yemek konusunda ne yapabileceğini düşünmeye başladı.

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Ptsi Mayıs 11, 2009 7:04 pm

Jasper St. Basil Katedrali'nde, kocaman sütunların çevrelediği bir merkez odada duruyordu. Karanlık bir köşeye çekilmiş, kimseyi rahatsız etmemeye karar vermişti. ''Düzensiz Ecel'' adını verdiği iki palası da beline asılmıştı. Büyük salonun içersinde rüzgâr bile esmiyor, çıt bile çıkmıyordu. Sessizlik içinde duruyordu Jasper. Dışarı çıkmak gibi bir niyeti yoktu. Katedrale koruma görevi için gelmişti. Yemeğini yalnız başına yedikten sonra bu odaya çekilmiş, yarı uyur yarı uyanık bir biçimde orada dikilmeye başlamıştı. Ne kadar süredir orada dikildiği hakkında hiçbir fikri yoktu. Yalnızca orada durmuş, durmuş ve durmuştu. Tek bildiği uzun bir süre geçmiş olduğuydu. Zaman kavramını yitirmişti.

Jasper bacaklarını esnetmek için dizlerinin üzerinde çökerken bacaklarından gelen çıtırtılar sonucu yüzünü buruşturdu. Gerçekten uzun bir süredir orada duruyor olmalıydı. Bilemiyordu. Pek umursadığı da yoktu. Ama bacakları ağrıyordu. Somut bir gerçekti bu. Jasper iyice gerindikten ve çıtırdamaya devam ettikten sonra doğruldu ve etrafına bakındı. Hiç kimseler görünmüyordu ortalıkta. Ofladı ve içindeki enerjiyi dışa çıkarmak için bir işle uğraşmaya karar verdi. Oda bomboştu. Dönüşüme girip sütunlara tırmanma fikri üzerinde düşünürken yan odalardan birinden gelen başka bir oflama sesi ve bıkkınlık içeren ince bir çığlıkla irkildi. Sesi tanımıştı. Keskin duyuları kokusunu da alıyordu. Gözlerini kapatıp O'nun varlığının uzaklaştığını hissettiğinde gülümsedi ve karanlıklar arasındaki köşeden çıkıp O'nun arkasından ilerledi.

Bir süre sonra kokunun kaynağına iyice yaklaştığını farketti ve durdu. Dinlenme odalarından birine girmişti. Jasper odanın kapısından içeriye kaçamak bir bakış attı. Evet, tam tahmin ettiği gibi Linette oradaydı ve uzanmıştı. Pantalonu dizlerine kadar sıyrılmıştı. Üzerine ince bir blüz vardı. Ayakları çıplaktı. Jasper içinden yükselen çocukça duygu bastırdı ve görünür hâle gelip konuştu.

'' Merhaba, Linette. Nasılsın? ''

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Ptsi Mayıs 11, 2009 7:26 pm

'' Merhaba, Linette. Nasılsın? ''

Linette ani bir hareketle arkasını döndü. Daha onu görmeden kim olduğunu anlamış, onu tanımıştı. Jasper! Rahatlar gibi oldu, gecenin bir yarısı kilisede yanlız başına kalmışken korkmamak pek mümkün olmuyordu, tanıdık birilerini görmek ona çok iyi geldi. Jasper ondan kat kat güçlüydü, şimdi ona yardım edebilir ve buradan çıkabilirlerdi, işte buna gerçekten sevindi. Sonunda buradan çıkabileceğim! Gerçekten de çok acıkmış olmalıyım. Tekrar ona baktı, baştan aşağıya süzdü. Tanıdığı Jasper’la bu genç adam arasında dağlar kadar fark vardı sanki. O çocuksu yüz hatları kaybolmuş, yerini yakışıklı bir yüz almıştı. Vücudu inanılmaz derecede kaslıydı, son derece de güçlüydü, Linette bunu biliyordu en azından. Ona döndü ve en güzel gülümsemesiyle gülümsedi.

'' Hey Jasper, burada ne arıyorsun? Aman Tanrım seni burada gördüğüme öyle sevindim ki! Ben iyiyim, ama burada kapana kısıldım. Nasıl olduğunu sakın sormaya kalkma, çok komik bir hikaye aslında. ''

Muzipçe güldü, acaba Jasper onun günah çıkartmak için bir kabine girdiğini ve papaz car car konuşurken uyuya kaldığını bilseydi ne derdi? Bugun olanlar gerçekten de komikti doğrusu. Komik olmaktan ziyade garipti!

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Salı Mayıs 12, 2009 4:58 pm

Jasper Linette'in sözleri karşısında şaşkınca ama muzip bir havayla gülümsedi. Demek Linette burada kalmıştı. Eh, kapılar kilitlendiğine göre kalmış olmalıydı elbette. Anahtarın da rahiplerden birinde olduğundan haberi olmamalıydı. Gülümsemesi tüm suratına yayılırken Linette hızlı hızlı konuşuyor, sorduğu soruların cevaplanmasına fırsat vermiyordu. Sıkılmış olduğu her halinden belliydi. Jasper Linette konuşmasını bitirene kadar onu dinledi.

Bu sırada Linette'i azcık da olsa inceleme fırsatı bulmuştu. Linette'i uzun süredir görmüyordu. Abisi Lucian onu vampirlerin elinden zorla kurtardığı zamandan sonra bir süre görüşmüşler ve ahbap olmuşlardı. İyi anlaşıyorlardı ama uzak kaldıkları süre boyunca birbirlerinden uzaklaşmışlar, farklı insanlar olup çıkıvermişlerdi. Şimdi Jasper biraz garipsiyordu ama zamanla Linette'in bu hâline alışacağından emindi. Neşesi yerindeydi. Davranışlarının çoğu aynı gibiydi. Ve Jasper ile uzun bir süre görüşeceklerdi büyük ihtimalle.

'' Eh, buraya nöbet tutmam için gelmiştim. Ben de iyiyim. Hikâyeni dinlemesem de olur. Karnım çatlayana kadar gülmek istemiyorum. İstersen seni çıkartabilirim. Zincirlerin anahtarları Baş Rahip'te. Ondan alıp bir süreliğine kapıyı açabiliriz. Ne dersin? ''

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Salı Mayıs 12, 2009 6:56 pm

'' Eh, buraya nöbet tutmam için gelmiştim. Ben de iyiyim. Hikâyeni dinlemesem de olur. Karnım çatlayana kadar gülmek istemiyorum. İstersen seni çıkartabilirim. Zincirlerin anahtarları Baş Rahip'te. Ondan alıp bir süreliğine kapıyı açabiliriz. Ne dersin? ''

Linette komik sanki Jasper çok komik birşeyden bahsedermiş gibi güldü gözlerinin içine bakıp ona söyleyeceği kelimeleri dikkatle seçti.

’’ Uhm, şey ne desem. Sanırım biraz acıkmış olabilirim. Ama idare edebileceğimden eminim. Zaten ben aç olsam yada burden çıkmak için acele edecek olsaydım, baş rahipten gidip anahtarı kolaylıkla alabilirdim. Jasper, bende uyandırmamalıyız, sonuçta Baş Rahip son derece yaşlı bir adam. Ayrıca kim aç ki? Ben burada kapana kısılmadan önce yemek yemiştim, yani atıştırmıştım birşeyler. ’’

Bir yandan da gülümsüyordu, Jasper farketmeden sağ elini arkaya götürdü, iki parmağını birbirine doladı. Bunu yalan söylediği zamanlarda Tanrı’nın gücüne gitmesin diye yapardı, özelliklede şu anda Tanrı’nın evinde bulundukları gerçeğini ortaya koyarsak. Jasper’ın eline baktığını gördü, anlamamış olmasını umuyordu. Sonuçta Jasper onu bir süreden beri tanıyordu ve alışkanlıkları dahil her türlü hilesini biliyordu. Tekrardan ona baktı, ve ona yalan söylediği için huzursuz olmuştu, dostlarına yalan söylemeyi sevmiyordu. Ama buradan gitmek istemiyordu işte.

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Çarş. Mayıs 13, 2009 12:06 pm

Jasper gülümsedi. Linette'in huyunu biliyordu. Kendisine mahcup olmamak için beyaz yalanlar söylüyor, lafı kıvırmaya çalışıyordu. Bir dediği diğerini tutmuyordu. Jasper bu gibi davranış biçimleriyle daha önce de karşılaşmıştı ama bu Linette'e ayrı bir şirinlik katıyordu. Bu inkâr edilemez bir gerçekti. Jasper yeniden konuşmaya başlamadan önce söyleyeceği şeyleri iyice kafasında tarttıktan sonra konuştu.

'' Eh. Ama ben açım ve bir şeyler yemek istiyorum. Sanırım bir rahip ya da başka biri yardımcı olabilir. Eminim kilerde yenecek bir şeyler vardır. Haydi, gel. ''

Jasper muzipçe gülümsedi ve Linette'in kucağında gevşekçe duran elini yakalayıp çekti. Linette kıkırdarken Jasper onu içerilere doğru çekiyor, mutfağa doğru sürüklüyordu. Hey! O bir kurtadamdı ve açtı. Kim onun önünde durabilirdi ki?

Jasper Linette'in elini daha rahat yürümesi için bıraktı. Yürürken bir yandan etrafına bakınıyor, görüntüleri iyice aklına kazıyordu. Mutfağa yaklaştıkça güzel kokular da artıyordu elbette. Jasper'ın gülümsemesi yavaş yavaş artarken neredeyse dili sarkacak olan Linette'in dudaklarını yaladığını farketti. Evet, o da açtı. Jasper arkadaşını tanıyordu. Adımlarını sıklaştırırken Linette'in varlığını arkasında hissediyordu. Mutfağın kapısına geldiklerinde Jasper kısa bir süre durakladı. İçeriyi dinledi. Tabak çanak seslerinden başka ses yoktu. Kapıyı açtı ve Linette'in açık tuttu centilmence. Linette gülümseyip geçerken o da içeri geçti ve kapıyı kapattı.

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Çarş. Mayıs 13, 2009 5:47 pm

Linette Jasper’ın ona gülerek bakmasından anlamıştı, onu kandırmayı hiçbir zaman beceremeyecekti. Dayanamayıp güldü, zaten yalan söylemeyi bile beceremiyordu, onu bu kadar iyi tanıyan Jasper’I hiç kandıramazdı. Jasper onu yinede düşünmüştü, aç olduğunu tahmin etmiş olmalıydı. Linette bunun için ona minnet duyduğunu hissetti, gerçekten acıkmıştı çünkü.

'' Eh. Ama ben açım ve bir şeyler yemek istiyorum. Sanırım bir rahip ya da başka biri yardımcı olabilir. Eminim kilerde yenecek bir şeyler vardır. Haydi, gel. ''

Kilerin kapısı açıldığında, duyduğu mutluluğu tarif edemezdi. Cennette olduğunu düşündü, zaten tanrının evindeydiler, bu düşünce onu güldürdü. Kahakaha attı, Jasper’ın güldüğünü görmemesi için bir umut başını yana çevirdi ama kilerden içeriye daldıklarında daha fazla dayanamadı ve ilk eline geçirdiği butu midesine indiriverdi. Bir süre boyunca Jasper’la birlikte yediler. Onlar kurttu, kurt gibi açlardı. Linette işini bitirdiğinde Jasper’a baktı ve kahkaha attı. Başından geçenleri de kısaca özetledi. Yaramazlık yapmış küçük bir çocuk gibi gülümsüyordu bir yandan da. Suçluluk duygusunun onu ele geçirmesine izin vermiyor, gülerek konuşuyordu bir yandan da.

'' Tamam peki, açtım. Ama ne yapayım dayanamadım. Butu görünce saldırdım, dün akşamdan beri yemek yemediğimden oluyor, öğlen buraya günah çıkartmak için geldim, ama yaşlı papaz çok konuşuyor, uyuyakalmışım. ''

Konu: Geri: Kapana Kısılmak Cuma Mayıs 15, 2009 1:48 pm

Jasper ve Linette artık iyice karınlarını doyurmuşlar ve oturuyorlardı. Jasper'ın da Linette'in de keyfi yerine gelmişti. İkisi de muzipçe gülümsüyordu. Linette konuşmaya başladığında Jasper etrafına bakınıyor ve nefesine odaklanmış bir biçimde duruyordu. Dalmıştı. Linette'in sözleri üzerine bir kahkaha nöbetine tutuldu. Genelde çok gülmezdi ama boş anını yakalamayı başarmıştı Linette. Jasper bir süre sonra zar zor kendini durdururken gözlerinden akan yaşları sildi sol eliyle. Bu sırada hâlâ belinde duran palaları hafifçe sallandı.

'' Ah! Ah Linette. Sen beni öldürüyorsun! Her yanınla komiksin! Öleceğim şimdi! Hah! ''

Jasper kısa bir süre daha gülme krizine girdikten sonra ciddileşmek için çaba harcamaya başladı. Yavaş yavaş kahkahası ile birlikte soldu gitti gülümsemesi. Linette hafifçe gülümsüyordu hâlâ ama onun en ciddi hâli buydu herhalde. Jasper mutlu bir şekilde Linette'e baktı. Kız biraz yorgun görünüyordu. Jasper yavaşça doğruldu. Sırtından gelen çıtırtılar yine yüzünü buruşturmasına sebep olmuştu. Yaşlanıyor muydu? Hayır, bu gerçekten de zordu. Ancak 700 yaşlarını geçtikten sonra falan ihtiyarlaşıp işe yaramaz hâle gelebilirdi. Ya da bir işe yarar ama yine de işe yaramaz. Bunu o 1000 yaşını geçmiş saygın kurtadamdan öğrenmişti. Evet, ondan.

'' Yorgun görünüyorsun. Ben de öyleyim. Eve gidip uzansam mı acaba? Ya da belki burada uzanırım. Sen ne diyorsun? ''

Jasper hafif uykulu gözlerle Linette'i şöyle bir süzdükten sonra yandan bir elma buldu ve onu dişlemeye başladı. Elmanın suyu parmaklarından aşağıya doğru kayıyordu.