Hava yavaş yavaş aydınlanıyordu. Önündeki dosyalar yeni yeni bitmişti. Koltuğuna doğru uzanıp ayaklarını masasının üstüne koymuştu. Deriyle döşenmiş dolabın ortasındaki muggle televizyonunu izliyordu. Daha büyücü dünyasında yayına geçmemişti. Muggleları gözlemliyor, onların neler yaptığına bakıyordu. Odada ortada yanan bir loş ışık ve televizyonun ışığından başka ışık yoktu. Flavio beyaz gömlek siyah pantolon ve kravatıyla hala televizyon izliyordu. Ceketini bir yere fırlatmıştı ama şimdi onu arayamazdı. Çalışma çalışma çalışma günleri hep öyle geçip gidiyordu. Şu dönemde karanlığında öne çıkan olaylarıda rast geliyordu. Hafifçe ayaklarını masadan çekerek indirdi. Ayaklarını yere dokundurmasıyla beraber yukarıya doğru çekmişti kendini. Kırışan pantolonunu yavaşca düzeltmesiyle elinde duran ufak tüy kalemi yere koymuştu. Yavaş yavaş adımlarını atmaya başlamıştı. Siyah ayakabbıları her yere değişinde ' Tak ' sesi çıkarıyordu. Televizyonun sesini bastırıp odada yankılanıyordu. Hafifçe televizyona doğru ilerledi. Televizyonun solundaki ufak düğmeye hafifçe basınca televizyonda bir parıltı parladı ve biranda karardı. Kapanmıştı. Ne olacaktı işte muggle icadı tek tuşta kapanıyor. Herkes yeni yeni geliyor gibiydi. Hademeler kapıları açmış olacaktı. Yavaşca odasının kapısını aralayıp içeriye bir bakış attıktan sonra kapıdan dışarı çıktı. Kapının ' Küt ' diye örtülmesi upuzun koridorda yankılanmıştı. Karanlıktı daha ışıklar açılmamıştı. İlerde hademe odasında ufak bir ışık görünüyordu. Ayakkabılarının yavaşca çıkardığı sesler yükselerek hademe odasına doğru ilerliyordu.Uzunca yolu gelmişti. Açık duran kırık kapıya doğru ilerledi. İçeride bir kaç hademe oturmuş ısınıyorlardı. Ufak bir soba bir kaç ranza bir tane koltuk üstlerinde temizlik cübbeleri vardı. Bunlar burada kalır hep burada dururlardı. Flavio'dan daha iyi biliyorlardı bakanlığı ancak onlar bir esir gibiydiler. Bakanlığın tutsakları gibi. Asaları yok büyü kullanmaları yasaktı. Flavio'yu görünce hemen irkilip ayağa kalkmışlardı. Birisi orta boylu, saçlarının yarısı beyazlaşmış sim siyah gözlerle Flavio'ya bakıyordu. Diğer ise diğerine göre çok daha genç siyah saçlı, uzun boylu, yeşil gözleriyle Flavio'yu süzüyordu. Yaşlı olan hafif bir ses tonuyla;
" Bir emrinizmi var ? Efendim. "
diye ses çıkarmıştı. Flavio bakışlarını diğer genç olandan ayırmamıştı. Onda gizem vardı. Hissedebiliyordu. Yoksa bir casusmuydu. Bakışlarını Flavio'dan kaçırıyordu. Flavio diğer yaşlı olanı unutmuştu. Adamın bakışları Flavio'nun gözlerine doğru olunca Flavio duraksadı. Biranda yaşlı adamın ne dediğini düşünüp kalın bir sesle;
" Hayır sadece bugün kapıların hepsini açın. "
Flavio bütün girişlerin açık olmasını söylemişti adama. Adam şaşırmış bir tavırla Flavio'ya bakıyordu. Flavio hiç aldırmayan bir bakışla odayı bir daha süzdükten sonra hafifçe esnedi. Uyumamıştı ancak uykusu yoktu. Bu esneme sadece gözleri içindi. Adamın başını yavaşca sallayarak;
" Tabiki efendim, bütün giriş kapıları açık olacaktır. "
Flavio adamın görevini anlamasına hoşnut kalmıştı. Yukarıda duran saate bir göz atarak birazdan mesainin başlayacağını anlamıştı. Adamlara son kez bir bakış daha atarak kapıya doğru ilerledi. Arkasını biranda dönerek adamlara doğru;
" Bu arada asistana gelince ilet Bay Néil bugün rahatsız edilmek istemiyormuş. Hadi işe koyulan biran önce. "
" Peki efendim, "
Flavio suratını tekrar kapıya doğru yönelerek odasına doğru ilerlemeye başladı. Biraz dinlenmek onunda hakkıydı. Eşsiz yatağında biraz uysada birşey olmazdı. Ayakkabılarının çıkardığı ses tüm koridorda yankılanırken odanın kapısına gelmişti. Kapı kolunu yavaşca çekerek ileriye doğru itmişti. Kapı açılmıştı. Sola yatağın oldu odaya doğru ilerlemeye başlamıştı. Aklında sadece uyku ve karanlık olaylar vardı.
