Suyun Akışı

Konu: Suyun Akışı Ptsi Mayıs 18, 2009 5:52 pm

Mielikki günbatımına doğru ışıklandırılmış olan Fontana di Trevi Çeşmesi kenarındaki bir bankta etrafına bakınıyor, güneşin gözlerine giren kızıl ışıklarıyla uyum içinde olan suyun sesini dinliyordu. Çeşmenin dibine yerleştirilmiş ışıklandırma donanımları yeni yeni çalıştırılmaya başlamıştı. Mielikki'nin kızıl saçları meltemle birlikte dalgalanıyor, omuzlarının üzerine inip inip kalkıyordu. Mielikki bakışlarını ufka, ufuk çizgisine doğru yöneltmişti. Uçsuz bucaksız gibi görünen betondan evler ve gökdelenler uzayıp gidiyordu. Şehrin gürültüsünün kollarını uzatamadığı bu çeşmede Mielikki dahil 4 kişi dışında kimse yoktu. Artık adı '' Fontana Aşk Çeşmesi '' olmuş bu ulu, geçmişin izlerini taşıyan çeşmeye genellikle çiftler gelirdi. Eskiden buralara kimse gelmezdi. Artık aptal insanların kendi duyguları için oyuncaklaştırdığı bu ulu çeşmenin geçmişi çok, çok eski yıllara dayanıyordu.

Mielikki ufuktan gözlerini zar zor ayırıp yavaş yavaş uzaklaşmakta olan insanlara baktı. Kokuları hafifçe genzini yakıyordu. Yukarıdan geçen bir baykuşun çığlık atması üzerine Mielikki'nin kulak zarları da acımıştı ama yılların getirdiği tecrübe böyle şeylere onu alıştırmıştı. Mielikki bankta oturmaya devam ederken silahlarının yanında olmayışına üzülüyordu. İnsan içine çıkarken yanına sadece bir hançer alabiliyordu. Aptal insanların tanrı gözüyle baktığı adalet sağlayanlar - sağladığını sananlar - , polisler başına üşüşüp onu sorgulamaya kalkabilirlerdi. Toplum içinde vampirlerin kimliklerini korumaları çok önemliydi. Mielikki orada olduğundan emin olmak istercesine siyah pardösüsünün iç cebini yokladı. Eline gelen sivri ucu hissedince gülümsedi ve tatminkâr bir ifadeyle bankta arkasını dönüp çeşmeden dökülen sulara bakmaya başladı.

Suyun sesi hassas kulaklarına doluyor ve onu dış dünyadan soyutlayıp rahatlatıyordu. Mielikki yavaşça oturduğu yerden doğruldu ve çeşmenin kenarına yaklaşıp avucuna su aldı. Ellerini bu güzel suyla ıslatırken burun deliklerine dolan koku dâhi onu rahatlatıyordu. Mielikki çeşmenin derinliklerine bakmaya başladı.

* Anlaşmalı değildir. Yazabilirsiniz.

* Lütfen yazın.

Konu: Geri: Suyun Akışı Salı Mayıs 19, 2009 12:50 pm

Bir süre sonra çeşmenin derinliklerine bakmaktan sıkılmıştı. Yeniden yavaşça doğruldu ve etrafına bakındı. Çeşmeye baktığı süre boyunca zaman ilerlemiş, herkes gitmişti. Yalnızdı. Mielikki yalnızlıktan hoşlanmasına rağmen kendisini nahoş hissetti ve çeşmenin kenarından ayrılıp merdivenlere yöneldi. Gecenin karanlığında ısıyı gören hassas gözleri parlıyordu. Güçlenmiş duyuları ve artmış gücü sayesinde çevikçe merdivenlerden aşağıya doğru koşarken yanından geçtiği, evlerine giden insanlar onu sadece hissedebiliyordu. Üzerindeki geceden bile karanlık kıyafet onu gizliyordu. Pardösüsünün arkasında uçuşması yüzünden çıkan hışırtı insanları korkutuyordu. Mielikki eğlenerek koşarken bıçağını eline almıştı. Alaycı bir gülümseme vardı yüzünde.

Mielikki merdivenlerin sonuna gelince bir anda durdu. Nefes alışverişlerinde bir değişiklik bile olmamıştı. Omuzlarını gerip sırtını çıtırdattıktan sonra yavaşça yürümeye başladı. Bıçağını pardösüsünün kol kısmına gizlemişti ama hâlâ eliyle sapını tutuyordu. Kurtadam ya da avcı, birinin gelmesi sonucu savaşmaya hazırdı. Mielikki yürürken etrafta kimsenin olmayışına sevindi. İlerlemeye devam etti sessizlik içinde. Geçirdiği yıllar ona sessizliği öğretmişti.

Mielikki arkasına döndü ve ışıklara boğulmuş Fontana di Trevi'ye baktı bir kez. Güzel çeşmeden akan suların sesi hâlâ ona yetişmeyi başarıyordu. Güzel ama bir o kadar da tehlikeli, kızıl saçlı kadın gözlerini kapattı ve başını arkaya doğru eğdi. Bir süre boyunca öyle kalıp suyun kulakları dolduran yumuşak sesini dinledikten sonra gözlerini açtı ve arkasını dönüp karanlığa karıştı. Nereye gittiğini bile bilmiyordu.

* Umudu kestim. Gelen olmayacak.

Konu: Geri: Suyun Akışı Salı Mayıs 19, 2009 2:29 pm

Oliver rahatsızlık veren susuzluğunu gidermek için Fontana di Trevi Çeşmesi'nin yanına geldi. Biraz önce yediği tatlı şeyin kokusu hala üstündeydi. Bu onu oldukça susatmıştı. Çeşmeye yaklaştı. Önce ellerini yıkadı ve sonra birac su içti. Yanından geçen insanların aldığı kokudan hoşnut olarak biraz daha oliver'a doğru yaklaşarak yürüyüp geçtiklerini gördü. Oliver kendi işine devam etti. Yüzünü yıkadı.Koku yavaş yavaş dağılırken başka bir koku belirmeye başladı. BU, diğerinin aksine daha kötüydü. Hatta dayanılmaz. Burnu yanmayaya başladı. Bu kokuyu tanıyordu. Havayı biraz kokladı. Ayağa kalktı ve etrafına baktı. Kokuyu bırakan kimse karanlığa doğru yürüdüğü belliydi. Gözlerini odaklamaya çalıştı karanlıkta görebildiği cılız ışıkların aydınlattığı bir kızılık parıltısıydı. Kalbinin hızlandığını hissetti. Damarlarında dolaşan şey daha hızlı hareket etmeye başladı. Karanlığa doğru temkinlice yürüdü...

Konu: Geri: Suyun Akışı Çarş. Mayıs 20, 2009 12:28 pm

Karanlığa karışmış olan kızıl saçlı acımasız katil, aldığı koku karşısında yüzünü hafifçe buruşturmaktan başka hiçbir tepki vermedi. Hissettiği ve diğer duyularıyla varlığını doğruladığı şey, bir kurtadamdı. Biraz acemi olmasının yanında güçlü ve mistik bir kurtadam olmalıydı çünkü varlığı garip bir şekilde Mielikki'yi rahatlatıyordu. Elindeki tek bıçakla onu nasıl haklayacağını düşünürken içinde bulunduğu sık çalılıkların kapladığı karanlığa atılan bir adım kulaklarında yankılandı. * Lanet olsun! * diye düşündü Mielikki. Hiç savaşma havasında değildi ama belli ki bu savaşmak istiyordu. Karanlığın avantajının ikisinin de lehine olduğunu bildiği için deneyimlerinin kontrolüne bıraktı kendine. Yavaş yavaş oluşan kısa ama öz plan onu harekete geçmeye zorladı.

Mielikki bir anda çalılığın arkasından fırladı ve insan üstü bir güçle Kurtadam'ın üzerinden zıplayıp elektrik lambalarının aydınlattığı, merdivenlerin önündeki geniş alana çıktı. Her ihtimale karşı temkinliydi ve lambalardan gelen ışık ince uzun ve bir o kadar da dayanıklı bıçağından yansıyordu. Kurtadam'ın hızla arkasını dönmesi üzerine kasları biraz gerildi ama hareket etmedi. Kurtadam ile birbirlerine bakarak öylece durdular. Sessiz geçen bir dakikanın ardından Mielikki ortamı rahatlatmak için konuştu.

'' Sana düşman değilim Kurtadam. Bırak da yoluma gideyim. Ama eğer dövüşmek istersen, elimi kana bulamak için bu fırsatı kaçırmam. Beni anlıyor musun? ''

Mielikki Kurtadam ile ilkel bir varlıkmışçasına konuşuyordu. Onu küçüksediği her hareketinden belli oluyordu zaten. Mielikki sert sert bakmaya devam ederek karşısındaki genç Kurtadam'dan cevap beklemeye başladı.

Konu: Geri: Suyun Akışı Perş. Haz. 04, 2009 7:38 pm

Gördüğü kızıllığa doğru bakan Oliverin boğazından alçak bir hırlama duyuldu. Gördüğü şey olduğu yere sabitlenmişti. Hafif esen rüzgarla bir gelen o koku daha da keskindi şimdi. Oliver olduğu yerden gördüğü şeye doğru bakarken içindeki dönüşme hissini bastırmak için büyük çaba gösteriyordu. Savunma planını hazırlamıştı. Kendisine saldırmadığı sürece ona saldırmayı düşünmüyordu.

Birden gördüğü şey havada bir yay çizerek üzerinden geçti. O kadar hızlıydı ki rüzgarı Oliverin yüzüne çarptı. Oliver onunla bir kafasını çevirdi. Arkasındaki merdivenlerin yanındaki alanda durdu vampir. Ona doğru bakarken gözüne bir parıltı geldi gözüne. Lambalardan gelen cılız ışıkta parlayan vampirin elindeki bıçağa baktı. Daha da dikkatli olması gerektiğini anlamıştı. Vampir gerildi, ama sonra konuştu.

'' Sana düşman değilim Kurtadam. Bırak da yoluma gideyim. Ama eğer dövüşmek istersen, elimi kana bulamak için bu fırsatı kaçırmam. Beni anlıyor musun? ''

Vampirin yüzünde kendini beğenmiş bir gülümseme vardı. Oliver karşısındakinin bu gece uslu duracağı hissine kapıldı. Vücudunu dikleştirdi ve derin bi nefes aldı. Kendinden emin bir şekilde konuştu.

"Dediğin gibi olsun kan emici. Kavga çıkarmak niyetinde değilim. Bu gece uslu dur vampir yoksa yine karşılaşırız"

Konuşmasını bitirdikten sonra Oliver arkasını vampire dönüp karanlığa doğru ilerlemeye başladı. Kulağını vampirden ayırmamıştı herşeye rağmen. Vampirin ukalaca kahkahasını duydu karanlığa girerken. Sinirlerine hakim olmaya çalışıp vampir kokusu dağılıncaya kadar koştu...