Hava her yaz günü gibi sıcak ve bulutsuzdu.Muggle'lar etrafta geziyor ve eğleniyordu.Rafael elindeki Muggle gazetesini bir bankın üzerinde okuyordu.Üstündeki kıyafetler Muggle hayatına gayet uyuyordu.Gazetede her zamanki gibi yaklaşan Muggle Başbakanlığı için seçim yarışını anlatıyordu.Rafael Muggle gazetesini okumaktan hoşlanmasa Muggle gündemini takip ediyordu.Fazla canı sıkılmaya başladı.Elindeki gazeteyi yanındaki yaşlı bir adam olan Muggle'a verdi.Muggle ona gülümsedi.Ama Rafael ona bir teşekkür bile etmeden yerinden kalktı.Etrafına bakındı.Her tarafta alışveriş yapan,resim çektiren Muggle'larla doluydu.Rafael dikkatlice etrafını süzdü ve sonra hızlı adımlarla Muggle caddesine doğru yürümeye başladı.Caddede yürüyordu şimdi.Etraftaki Muggle'lardan tiksinmeye başlamıştı artık.En iyisi buradan ayrılmak diye düşündü.Sola döndü şimdi caddeden daha farklı bir yerdeydi.Etraf cadde kadar temiz değildi.Çoğu çöp kutusu ağzına kadar dolmuş ve bazı çöpler yere düşmüştü.Kötü kokuyordu.Rafael daha derinlere gitmeye başladı.Şimdi etrafta karanlık siluetler bir geliyor bir kayboluyordu.Birden önüne bir şey atladı.Bir adamdı.Karanlıktan yüzünü kestiremiyordu.Ama burada olduğuna göre bir çöpten farkı yoktu.Rafael hemen cebindeki asasını çıkardı.Karşısındaki adam bir kahkaha patlattı.
"Zavallı!Bize sadece elindeki bir çöp parçası ile mi saldıracaksın.Gerçekten komiksin.Ama bu komiklik seni kurtarmıyacak paranı sökül bakalım!"
Rafael ona bakarken etrafının hareket eden karanlık siluetlerle çevrildiğini gördü.Karşısındaki adama tekrar baktı.Ona soğuk bir şekilde güldü sonra:
"Asıl zavallı olan sizsiniz.Sizin gibi pis Muggle'ların bu dünyada yeri yok."
"Muggle mı?Oda nesi öyle?Oda senin gibi zavallı bir kavram mı?"
Rafael artık etraftaki adamları görüyordu.Hepsinin elinde birer sopa vardı.Sonra karşısındaki adam sözünü söyleyince hepsi bir ağızdan gülmeye başladı.Rafael bu kadar aşlamanın yanında kalamazdı.Asasını karşısındakine doğrulttu.Adam ona baktı ve gülmeye başladı.Etraftakilerde gülüyordu.
"Ah zavallı onunla ne yapacaksın hokus pokus mu?"
"Ah bir bakıma öyle zavallı!Avada Kedavra!"
Birden asadan yeşil ışık fıskiyesi çıktı.Karşısındaki adama hızlıca isabet etti.Adam büyünün etkisiyle arkaya doğru uçtu.Etraftakiler bu durumu görünce çok korkmuşlardı.Rafael onlara döndü.Asasını onlara doğrulttu.Adamlar ellerindeki sopaları yere atıp pes ettiklerini ifade ediyorlardı.Rafael'in yüzünde soğuk bir gülümseme oluştu.
"Avada Kedavra!"
Yeşil ışık fıskiyesi asadan bir daha çıktı.Adamlar acı çığlıklar içinde kaldılar.Sonra çığlıklar bir anda dindi.
+1 Saat Sonra+
Rafael 1 saat önceki yaptığını düşünüyor ve kendisiyle gurur duyuyordu.Dünyalarından birkaç pis Muggle gittiği için sevinçliydi.Şimdi Hogsmade'deydi.Etrafta bir kaç yetişkin vardı.Rafael domuz kafasına yöneldi.Dükkanın önünde bir kaç kişi duruyordu.Aralarında bir şeyler söyleyip gülüyorlardı.Onlara pis bir bakış attıktan sonra içeriye girdi.İçeride bir çok yetişkin vardı.Çoğu tanıdık simalardı.Bara doğru yöneldi.Barmen elindeki beyaz mendil ile bardakları temizliyordu.Ayrıca barda 2 kişi vardı.Onları tanıyamadı.Çünkü kafalarında bir kukuleta vardı.Bara yaklaştı barmene döndü.
"Bir cincüce yapımı şarap!"
"Derhal efendim"
dedi barmen.Ardından temiz bir bardak çıkardı.Daha sonra barın alt taraftaki raflarından tozlu bir şişe çıkardı.Şişeyi açtı ve bardağa kırmızı sıvıyı doldurmaya başladı.Ağzına kadar doldurduğunda Rafael'e uzattı.
"Buyrun efendim afiyet olsun."
dedi barmen.Rafael bardağı aldı ve bir yudumda bardağı yarıladı.Boğazından geçen sıvının tadı ona o kadar iyi gelmiştiki aklındaki sorunları kısa bir süreliğine ortadan kaybetti.Bardağa bakmaya başladı.Kırmzı sıvının içinde dalmıştı.Birden yanındaki adamın ona seslenmesi ile irkildi.
"Rafael-Bu-bu sen misin?"
Rafael adama baktı.Bitkin bir hali vardı.Suratında derin yara izleri vardı.Bir an onu tanıyamadı daha sonra onun okuldaki arkadaşı olduğunu anladı.
"George!Bu sen misin?"
"Ah evet-tanıdığına sevindim.Bu yara izlerimle beni kimse tanıyamıyor artık."
"Ama işin yüzünden öyle değil mi?"
"Ah-evet ejderhalara bakmak o kadar kolay değil.Peki sen nasılsın okuldan sonra hiç görüşemedik."
Rafael ona bir daha baktı.Anlaşılan George işinde baya bir zorlanmıştı.Yara izleri çok kötü görünüyordu.Kapanmış olmasına rağmen Rafael'e yeni oluşmuş gibi gelmişti.Bir an onların kanayan halini düşündü.Gerçekten çok kötüydü.Bardağını aldı ve bir dikişte bardağında kalan son şarabı bitirdi.
"Ben mi?Hiç işte.Bakanlıkta çalışmaya başladım.Tek değişiklik bu."
Arkadaşına istemiyerek bir yalan söylemişti.Tek değişiklik bu değildi.Ölüm Yiyen olmuştu.İyiliğe karşı kötülğün yanında savaşıyordu.Ama bu bilginin gizli kalmasını biliyordu.George bardağındaki içkiyi bitirdi.
"Seni gördüğüme sevindim.Fakat gitmem gerek.Yine görüşürüz."
"Tamam o zaman sonra görüşürüz."
dedi.George bara borcu olan parayı bıraktı ve Rafael'e gülümseyerek ayrıldı.Rafael onun arkasından bardan çıkıncaya kadar baktı.Sonra barmene döndü.
"Tazele!"
Barmen hemen boş bardağı aldı ve içine kırmızı sıvıdan tekrar doldurdu.Rafael'e uzattı.Rafael bardağı aldı.Bir yudum içti.Sonra bardağa baktı.Geçmişte yaşadıkları anılarına dönmeye başladı......
